altın orta

Kalbim, bir ıslak kelebek

Nasıl da inanıp sana,

Nasıl da ölüyor yine.

***

abartılı yaşıyoruz…

mutlu olacaksak,

çok mutlu olmamız gerektiğini sanıyoruz…

üzüleceksek,

bunalıma girmemiz gerektiğini sanıyoruz…

eğleniyoruz,

ama bu eğlencenin b.kunu çıkarıyoruz…

ağlıyoruz,

bunu tetikleyici, ateşleyici müzikler dinliyoruz..

her şeyi ama her şeyi abartıyoruz…

bardağın yarısının boş yarısının dolu olabileceği aklımıza gelmiyor nedense..

birine darıldık mı,

onu siliyoruz..

birinden hoşlandık mı,

onu baş tacı yapıyoruz…

ve sonra yine abartarak üzülüyoruz..

bilmiyorum,
bilmiyorum,
artık, sevemiyorum, çocuk…

***

çal çocuk bu gece

şehrin tüm kapılarını

hüzünle

ıslak kelebekler bırak ellerine,

söyle;

aşk bu gece şehri terk etti